Artık toplum olarak o kadar asosyal bir hal aldık ki sormayın gitsin... Eskiden derlerdi ki Anadolu insanı samimidir, sıcak kanlıdır vs. artık hepsi geride kaldı. Maalesef hepsi geride kaldı. Çünkü artık çıkarlarımız var. Çıkarlarımızı o kadar ön planda tutuyoruz ki artık insanlığımızı unutur hale gelmişiz.
Arkadaşlık ta eskidi artık önce telefonlar azaldı, yavaş yavaş kayboldu, sonra mesajlar yerini aldı telefonların ama şimdi onlarda azalıyor, onlarda kaybolacak. Birisini arayıp hal hatır sormak ne kadar da zormuş. Ama işin sonunda çıkarlar varsa durum hiç de böyle olmuyor. Arama üzerine arama yapılıyor, mesaj üstüne mesaj atılıyor... Neden çünkü çıkarlar...
Birisi sizi umursuyor sa sizde onu umursamalısınız. Sebebi ne olursa olsun çünkü sebebi sizin tahmininizdir. Belki size aşık olduğunu düşünüyorsunuz, uzak durayım anlasın onunla ilgilenmediğimi diyorsunuz, peki ya yanılıyorsanız... Ya derdi sadece sizi samimi bulmaksa... Belki sizin paranız için yanınızda olduğunu düşünüyorsunuz, deneyin belki de hiç düşünmediğiniz kadar cömert birisidir, ve hiç ummadığınız bir sebepten dolayı yanınızdadır.
Belki çekingen birisidir. O yüzden insanlardan uzak duruyordur. Neden sende ondan uzak durmak yerine onunla gidip konuşmuyorsun? Belki hiç beklemediğin kadar iç güzeliğine sahip biridir. Çekinmeyin beni yanlış anlar diye onlar samimi olunca açılıyorlardır belki... Hem öyle bir korkunuz varsa abi, kardeş, arkadaş diye yaklaşırsanız anlarlar onlarda ne demek istediğinizi...
Bir bayramlarımız kaldı birbirimizi hatırladığımız, hal hatır sorduğumuz ne yazık ki... Onuda toplu kısa mesajla hallediyoruz uğraşmayalım diye. Herkesin ismine tek tek mesaj yazmayalım diye seçiyoruz tüm rehberi isimsiz selamsız gönderiyoruz, herkese birden, kısa bir bayram mesajını. Üzülüyorum ben buna hem de çok... Neden insanlar sevdiği yada kendisini seven bir insanı unutmak ister ki anlamıyorum. Bazen denk geliyorum ve merak ediyorum neden birisi aradığında telefonu açmadan hemen önce "of ya kim uğraşacak bununla şimdi?" gibi bir tepki alıyorsunuz. Uğraşsanız ne olur?
Birisi sizi umursuyor sa sizde onu umursamalısınız. Sebebi ne olursa olsun çünkü sebebi sizin tahmininizdir. Belki size aşık olduğunu düşünüyorsunuz, uzak durayım anlasın onunla ilgilenmediğimi diyorsunuz, peki ya yanılıyorsanız... Ya derdi sadece sizi samimi bulmaksa... Belki sizin paranız için yanınızda olduğunu düşünüyorsunuz, deneyin belki de hiç düşünmediğiniz kadar cömert birisidir, ve hiç ummadığınız bir sebepten dolayı yanınızdadır.
Belki çekingen birisidir. O yüzden insanlardan uzak duruyordur. Neden sende ondan uzak durmak yerine onunla gidip konuşmuyorsun? Belki hiç beklemediğin kadar iç güzeliğine sahip biridir. Çekinmeyin beni yanlış anlar diye onlar samimi olunca açılıyorlardır belki... Hem öyle bir korkunuz varsa abi, kardeş, arkadaş diye yaklaşırsanız anlarlar onlarda ne demek istediğinizi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder